św. Maria Dominika Mazzarello

Współzałożycielka Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych (Sióstr Salezjanek)

1872

Salezjanki

1837

Rok urodzenia

1881

Rok śmierci

W SKRÓCIE

Najważniejsze daty

  • 9 maja 1837 - urodziła się w Mornese we Włoszech
  • 1855 - wstąpiła do Stowarzyszenia Córek Maryi Niepokalanej
  • 1864 - spotkała po raz pierwszy Ks. Bosko
  • 1872 - założyła, wraz ze Świętym z Turynu, Siostry Salezjanki
  • 14 maja 1881 - umarła w Nizza Monferrato
  • 1951 - Pius XII ogłosił ją świętą

Maria Dominika pochodziła się z domu cechującego się głęboką pobożnością, pracowitością, zmysłem praktycznym i rozsądkiem. Te cechy zbudowały jej osobowość.

Dla swoich rówieśników była przykładem pracowitości. Będąc najstarszą z rodzeństwa pomagała rodzicom w pracach domowych oraz przy uprawie winorośli. W wieku młodzieńczym była członkinią Stowarzyszenia Córek Niepokalanej, które skupiało dziewczęta pragnące upodobnić się do Matki Bożej.

W 1866 r. włączyła się w pomoc zarażonym na tyfus i wkrótce sama zachorowała. Choroba miała mocny oddźwięk duchowy: doświadczenie słabości fizycznej z jednej pomogło jej jeszcze bardziej zanurzyć się w Bogu, a z drugiej strony popchnęło ją do czegoś nowego: do zajęcia się ubogimi dziewczętami i zorganizowania dla nich pracowni krawieckiej, gdzie uczyły się konkretnego zawodu i przyjaźni z Bogiem.

Dnia 7 października 1864 r. Maria Dominika spotkała ks. Bosko, który zainteresował się jej apostolstwem wśród ubogich dziewcząt.

Obrazek ze św. Marią Dominiką Mazzarello.

Obrazek ze św. Marią Dominiką Mazzarello i fragmentem wypowiedzi na jej temat Piusa XI.

Św. Maria Domika Mazzarello i św. Jan Bosko.

Św. Maria Domika Mazzarello i św. Jan Bosko.

Św. Maria Domika Mazzarello w towarzystwie salezjanek wyjeżdżających na misje.

Św. Maria Domika Mazzarello (w pierwszym rzędzie na środku) w towarzystwie salezjanek wyjeżdżających na misje (zdjęcie z 1879 r.)

Św. Maria Domika Mazzarello (w pierwszym rzędzie na środku) w towarzystwie salezjanek wyjeżdżających na misje.

Św. Maria Domika Mazzarello (w pierwszym rzędzie na środku) w towarzystwie salezjanek wyjeżdżających na misje (zdjęcie z 1881 r.)

W 1872 r. ks. Bosko wybrał ją do zainicjowania Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Jako przełożona okazała się mistrzynią życia duchowego; posiadała charyzmat radości i pogody ducha oraz potrafiła przekazywać go siostrom i dziewczętom. Nowo powstałe Zgromadzenie bardzo szybko się rozwijało, a dzisiaj jest obecne na wszystkich kontynentach.

Święta Maria Dominika Mazzarello była kobietą o wielkiej wrażliwości, zdolną do nawiązywania głębokich i konstruktywnych relacji, zrównoważoną, stanowczą i zdecydowaną. Wyróżniała się zmysłem pedagogicznym i głębią życia duchowego. Jej wielką troską było wykształcenie młodych dziewcząt, zdobycie przez nie zawodu, a także solidne przygotowanie duchowe i moralne. Wychowanie według św. Marii Dominiki Mazzarello nastawione jest przede wszystkim na dostrzeżeniu dobra w drugim człowieku.

Jako przełożona pierwszych wspólnot Córek Maryi Wspomożycielki, była doskonałą wychowawczynią i mistrzynią życia duchowego. Miłość, którą promieniowała, pociągała wiele młodych dziewcząt i zachęcała do poświęcenia życia Jezusowi.  

W chwili śmierci zostawiła swoim Córkom tradycję wychowawczą całkowicie przenikniętą wartościami ewangelicznymi: nieustanne odkrywanie Boga i gorąca miłość, odpowiedzialność w pracy, szczerość i pokora, surowość życia i radość z dawania siebie.

Papież Pius XII w dniu 24 czerwca 1951 r. włączył siostrę Marię Dominikę Mazzarello w poczet świętych.

“Jezus powinien być całą naszą siłą. Z Jezusem ciężary stają się lekkie, trudy miłe, a ciernie zmieniają się w słodycz.”

“Gdzie króluje miłość, tam jest niebo.”

“Radość jest oznaką serca, które kocha Boga.”

św. Maria Dominika Mazzarello